జలాలుద్దీన్ ముహమ్మద్ అక్బర్

జలాలుద్దీన్ ముహమ్మద్ అక్బర్ (జలాల్ ఉద్దీన్ ముహమ్మద్ అక్బర్ ), అక్బర్ ద గ్రేట్ గా కూడా ప్రసిద్దుడు. (నవంబర్ 23, 1542 - అక్టోబర్ 27, 1605).పుట్టినప్పుడు, బద్రుద్దీన్ ముహమ్మద్ అక్బర్ గా ఉన్న అతని పేరు జలాలుద్దీన్ మొహమ్మద్ అక్బర్ గా మార్చబడింది మరియు అతను పుట్టిన తేది ఆధికారికంగా అక్టోబర్ 15, 1542 కి మార్చబడింది. నాసీరుద్దీన్ హుమాయున్ కుమారుడు అయిన ఇతడు తన తండ్రి తదనంతరం మొఘల్ సామ్రాజ్యాన్ని 1556 నుండి 1605 వరకు పాలించాడు. మొఘల్ రాజవంశం స్థాపకుడైన బాబర్ యొక్క మనుమడు. 1605 లో అతను మరణించిన సమయానికి, మొఘల్ సామ్రాజ్యం దాదాపుగా 1 లక్ష చదరపు కిలోమీటర్లు వరకు వ్యాపించి ఉంది.

అక్బర్, తన తండ్రి హుమాయూన్ మరణానంతరం 14 సంవత్సరాల వయస్సులోనే ఢిల్లీసింహాసనాన్ని అధిరోహించినప్పటికీ మొఘల్ చక్రవర్తులలో చాలా గొప్పవాడిగా ఖ్యాతి గడించాడు.మధ్యకాలంలో ఉత్తర భారతదేశంలో రాజకీయ సంభందమైన విషయాలలో ప్రబలంగా ఉండే టర్కీయులు, మంగోలీయులు మరియు ఇరానీయులు అను మూడు జాతుల వారు ఇతని పూర్వీకులు తన సామర్థ్యాన్ని చూపించి ఉత్తర మరియు మధ్య భారతదేశాన్ని తన ఆధీనంలోకి తెచ్చుకోవటానికి అతనికి రెండు దశాబ్దాల కాలం పట్టింది.అతని పాలనలో ఆఫ్ఘానిస్తాన్ జాతులపై యుద్దాలను ప్రకటించటం ద్వారా షేర్షా యొక్క పష్తూన్ సంతతి వారి నుండి వస్తున్న బాహ్య సైనిక బెదిరింపులను అరికట్టాడు మరియు రెండవ పానిపట్ యుద్దంలో హేము అని కూడా పిలువబడే హిందూ రాజు సామ్రాట్ హేము చంద్ర విక్రమాదిత్యను ఓడించాడు.శక్తివంతమైన రాజపుత్ర కులం వారితో రాయబారాలు నడపటం ద్వారా మరియు రాజపుత్ర యువరాణులను తన సంస్థానానికి రాణులుగా తీసుకురావటం ద్వారా చక్రవర్తి తన పాలనను స్థిరపరుచుకున్నాడు.

అక్బర్ ఒక శిల్పకారుడు, యుద్ధ వీరుడు, కళాకారుడు, ఆయుధ తయారీ నిపుణుడు, కమ్మరివాడు, వడ్రంగి, చక్రవర్తి, సేనానాయకుడు, నూతన వస్తువులను కనిపెట్టేవాడు, జంతు శిక్షకుడు (అతని పరిపాలనా కాలంలో వేల కొద్దీ వేట చిరుతలను ఉంచి తనే శిక్షణ ఇచ్చేవాడని ప్రసిద్ధి), జరీ తయారీదారుడు, సాంకేతిక నిపుణుడు మరియు వేదాంతి.అతను కళలకు చేసిన సేవలు అంతం లేనివి. అతను అక్బర్ నామా మరియు ఐన్-ఎ-అక్బరి లతో పాటు చాలా పెద్ద సాహిత్య సేకరణకు నాంది పలికాడు మరియు మొఘల్ సేకరణలలోకి ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఉన్న కళను చొప్పించాడు.అతను చాలా మందిచే ఆరాధించబడే భవంతుల నిర్మాణానికి శ్రీకారం చుట్టాడు మరియు మొదటి ముందుగా నిర్మించిన ఇల్లు మరియు కదిలే నిర్మాణాలు వంటి వాటిని కనిపెట్టాడు.అక్బర్ ధారావాహంగా మతపరమైన చర్చలను మొదలుపెట్టాడు, అందులో ముస్లిం పండితులు మతపరమైన అంశాలను సిక్కులు, హిందువులు, చార్వాక నాస్తికులు మరియు పోర్చుగల్ నుండి వచ్చే యేసుక్రీస్తు సంఘానికి చెందినవారితో చర్చించేవాడు. అతను దీన్ ఎ ఇలాహి లేదా "ప్రాకృతిక ధర్మం" అనబడే తన సొంత మత వేదికను స్థాపించాడు, ఏది ఎమైనప్పటికీ అది అక్బర్ కొరకు వ్యక్తిత్వ సంస్థాపనకు మాత్రమే ఉపయోగపడింది మరియు అతని మరణాంతరం అతని భార్యను వెనుక వదిలేసి త్వరగా అంతరించిపోయింది.

👉అక్బర్ అనే పేరు

పౌర్ణమి రోజు రాత్రి సమయంలో పుట్టటం వలన అక్బర్ పుట్టినప్పుడు బద్రుద్దీన్ మహమ్మద్ అక్బర్ గా నామకరణం చెయ్యబడ్డాడు, (బద్ర్=చంద్రుడు). కాబూల్ హుమాయూన్ స్వాధీనం అయిన తరువాత దుష్ట శక్తులను తరిమివెయ్యటానికి అతని పుట్టిన తేది మరియు పేరు మార్చబడ్డాయి. ప్రసిద్ధి చెందిన పురాణాల ప్రకారం "గ్రేట్" అనే అర్ధం వచ్చే అక్బర్ అను బిరుదును భారతీయ ప్రజలు అక్బర్ కి ఇచ్చారు. కానీ నిజానికి అక్బర్ అనే పేరు అతని తల్లికి తండ్రి అయిన షేఖ్ అలీ అక్బర్ జమి పేరు నుండి పెట్టబడింది.

🌸చిన్ననాటి సంవత్సరాలు

మొఘల్ చక్రవర్తి హుమాయున్ మరియు అతను కొత్తగా పెళ్ళాడిన భార్య, హమీదా బాను బేగం ఆశ్రయం పొందుతున్న సింధ్ లోని అమర్కోట్ లో ఉన్న రాజపుత్ర కోటలో అక్టోబర్ 15, 1542న అక్బర్ జన్మించాడు. నాయకుడైన షేర్ షా సూరితో నిశ్చయమైన యుద్ధాలు హుమాయున్ దేశ బహిష్కారానికి దారి తీసాయి.అక్బర్ తన తల్లిదండ్రులతో పర్షియా వెళ్ళలేదు మరియు వాళ్ళు అనతి కాలంలోనే ముఖ్య పట్టణం అయిన రేవాకు (ఇప్పటి మధ్యప్రదేశ్) బదిలీ చెయ్యబడ్డారు, అక్కడ ముకుంద్పూర్ అనే గ్రామంలో అక్బర్ పెరిగాడు. అక్బర్ మరియు తరువాత కాలంలో రెవాకు మహారాజు అయిన యువరాజు రామ్ సింగ్ కలిసి పెరిగారు మరియు జీవితాంతం సన్నిహిత మిత్రులుగా మెలిగారు. హుమాయున్ బాబర్ యొక్క పెద్ద కొడుకు.పర్షియన్ కోట వైభవాల మధ్య కాకుండా కొంతకాలం అక్బర్ ను అతని మేనమామ అస్కారి మరియు అతని భార్య పర్షియా యొక్క తూర్పు దేశంలో అనగా ఇప్పటి ఆధునిక ఆఫ్ఘనిస్తాన్లో పెంచారు.అతను యవ్వనం మొత్తం వేటాడటం, పరిగెట్టడం మరియు యుద్ధం చేయడం వంటివి నేర్చుకుంటూ గడిపాడే కానీ ఎప్పుడు చదవటం లేదా రాయటం నేర్చుకోలేదు, ఇది బాబర్ సంతతి మొత్తంలో ఏకైక మినహాయింపు ఏది ఏమి అయినప్పటికీ అక్బర్ పలు విషయాలలో జ్ఞానం ఉన్న పాలకుడిగా, కళలలో మంచి అభిరుచితో, శిల్పకళ, సంగీతం, సాహిత్యంపై ప్రేమ మరియు విస్తృతమైన ఊహాశక్తి వంటి వాటిలో సాధించిన పరిణతి ఇతర అభిప్రాయాలను తోసిపుచ్చింది.

ఇస్లాం షా (షేర్ ఖాన్ సూరి యొక్క కొడుకు) వారసులు గురించి ఏర్పడిన గందరగోళం తరువాత 1555లో, హుమాయున్ తన పర్షియన్ మిత్రుడు షాహ్ తహమస్ప్ I అందించిన పాక్షిక సైనిక సహాయంతో తిరిగి ఢిల్లీని స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. కొన్ని నెలల తరువాత హుమాయున్ మరణించాడు. అక్బర్ సింహాసనాన్ని అధిష్టించే వరకుబైరం ఖాన్ తెలివిగా హుమాయున్ మరణ వార్తను దాచివేసాడు. మొఘల్ సింహాసనాన్ని తిరిగి దక్కించుకునేందుకు సికందర్ షా జరుపుతున్న యుద్ధం మధ్యలో, ఫిబ్రవరి 14, 1556 గ్రెగోరియన్ ఫిబ్రవరి 24న అక్బర్ తన తండ్రి వారసత్వాన్ని అందిపుచ్చుకున్నాడు. కలనూర్ ( గుర్దాస్పూర్, పంజాబ్ ప్రాంతం )లో 13 ఏళ్ళ వయస్సులో అక్బర్ ఒక బంగారు వస్త్రాన్ని మరియు ముదురు తలపాగాను ధరించి కొత్తగా నిర్మించిన వేదికపై కూర్చున్నాడు, ఆ వేదిక ఇప్పటికీ ఉన్నది, మరియు షహన్షఃగా (పర్షియన్ బాషలో రాజులకు రాజు) అధికారికంగా ప్రకటించబడ్డాడు. ఇప్పటికీ అక్బర్ కాలంలో కట్టిన మసీదును చూడవచ్చును మరియు అతను ప్రార్థన జరిపిన ప్రదేశాన్ని దర్శించవచ్చు.

👉అక్బర్ యొక్క పరిపాలన

తొలినాళ్ళ విజయాలుసవరించు
అక్బర్ తన తొలినాళ్ళలోనే షేర్ షా సూరి రాజవంశం నుండి ఉన్న ప్రమాదాన్ని తొలగించి వేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు మరియు పంజాబ్ లో ఉన్న ముగ్గురిలో బలవంతుడైన సికందర్ షాఅ సూరికి వ్యతిరేకంగా సైన్యాన్ని నడిపించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. అతను తర్ది బేగ్ ఖాన్ యొక్క ప్రతినిధి పాలనలో ఢిల్లీని విడిచిపెట్టాడు.

👉మొఘలల యొక్క పతాకం

అక్బర్ సమీపించినప్పుడు అతని కోసం పెద్దగా ఎలాంటి అడ్డానికి కనబర్చకుండా సికందర్ షా సూరి త్వరగా పాలిత ప్రాంతం నుండి వెళ్ళిపోయాడు. ఏది ఏమి అయినప్పటికీ ఢిల్లీకి తిరిగివచ్చిన హేము, ఒక హిందూ రాజు, హేము విక్రమాదిత్యగా కూడా ప్రసిద్ధి, ముందుగా ఆగ్రాను తరువాత 6 అక్టోబర్ 1556న ఢిల్లీని స్వాధీనం చేసుకున్నాడు మరియు తనను తాను భారతదేశానికి చక్రవర్తిగా ప్రకటించుకున్నాడు. తర్ది బెగ్ ఖాన్ తక్షణమే నగరాన్ని వదిలి పారిపోయాడు. హేము విక్రమాదిత్య అక్టోబర్ 1553 నుండి అక్టోబర్ 1556 వరకు ఉన్న మూడు సంవత్సరాలలో వరుసగా 22 యుద్దాలలో విజయం సాధించి తనను తాను పాలకుడిగా లేదా రాజా విక్రమాదిత్యగా నియమించుకోవడమే కాక ఢిల్లీలో తిరిగి హిందూ సామ్రాజ్య స్థాపన కూడా చేసాడు.

ఢిల్లీని ఓడిపోయి ఒన వార్త అక్బర్ వరకు త్వరగా వ్యాపించింది మరియు కొంతలో కొంత భద్రత ఉన్న కాబూల్కి అతను వెళ్ళిపోవాలని సలహా ఇవ్వబడ్డాడు. కానీ బైరం ఖాన్ వాదన వలన అక్బర్ ఢిల్లీని తిరిగి దక్కించుకోవటానికి వెళ్ళాడు.గుంపులో పెద్దగా ఉత్సాహాన్ని నింపటానికి అతను "సైనికులకు నూతన ఉత్తేజాన్ని ఇవ్వటానికి ఎవరైనా కొంతమంది బాణసంచాతయారు చెయ్యాలని ఆదేశించాడు" మరియు "హేము బొమ్మను చేసి దానిని మందుగుండు పొడితో నింపి మంటపెట్టాలని చెప్పాడు". తర్ది బేగ్ మరియు వెనక్కి మళ్ళుతున్న అతని సైన్యం కూడా ఆ కవాతులో చేరారు మరియు అక్బర్ ను కాబుల్ కి వెనక్కి వెళ్ళిపోవాలని బలవంతం చేసారు కానీ అతను మళ్ళా తిరస్కరించాడు. తరువాత అబుల్ ఫజల్ మరియు జహంగీర్, బైరం ఖాన్ ఢిల్లీ నుండి వెనక్కు వెళ్ళిపోవటానికి కారణం వైరాన్ని తొలగించటానికే అని తామూ నమ్ముతున్నామని ప్రకటించినప్పటికీ బైరం ఖాన్ పిరికితనంతో ఉరితీయబడ్డ రాజప్రతినిధిగా చెప్పబడ్డాడు.

🔹ఇస్లాం మత నమ్మకాలు చెక్కబడిన అక్బర్ యొక్క వెండి నాణెము
ఢిల్లీ ఉత్తర భాగంలో రెండవ పానిపట్ యుద్దంలో 50 మైళ్ళు (80 కిమీ)35 అనంతమైన హేము విక్రమాదిత్య సైన్యాన్ని అక్బర్ సైన్యం ఓడించింది, హేము కంటిలో బాణం దిగటానికి వచ్చిన అవకాశానికి ధన్యవాదాలు. తల నరికివేయబడి, అపస్మారక స్థితిలో ఉన్న హేము, అక్బర్ వద్దకు తీసుకురాబడ్డాడు. కొంతమంది హేముని చంపింది బైరం ఖాన్ అని చెప్తారు కానీ అక్బర్ నిస్సందేహంగా గాజి అనే పదాన్ని ఉపయోగించాడు, అతని తాత అయిన బాబర్ మరియు భారతదేశంలో హిందువులతో పోట్లాడుతున్నప్పుడు తిమూర్ మొదలైనవారు విశ్వాసమైన యుద్ధ సైనికుడు అనే పదాన్ని ఉపయోగించారు. హేము అతని తల ఢిల్లీ దర్వాజా వెలుపల వేలాడదీయబడింది.

ఆ విజయం అక్బర్ కు 1,500 కి పైగా యుద్దపు ఏనుగు లను తెచ్చిపెట్టింది, అతను వాటిని తిరిగి సికందర్ షాను మన్కోట ముట్టడిలో పెట్టటానికి ఉపయోగించాడు. సికందర్ లొంగిపోవటం వలన మరణదండన నుండి తప్పించుకోగాలిగాడు మరియు అతని చివరి రెండు సంవత్సరాల జీవితాన్ని అక్బర్ అతనికి ఇచ్చిన పెద్ద భూభాగంలో జీవించాడు. 1557లో సికందర్ తమ్ముడైన ఆదిల్ షా బెంగాల్లో జరిగిన ఒక యుద్దంలో మరణించాడు.అక్బర్ ఒక్క గొప్ప వక్థ్య్.అతనికి సాథి అవరు లౌరు

👉పన్నుల విధానము

అక్బర్ షేర్ షా సూరీ పన్నుల విధానాములనే అనుసరించాడు.వికేంద్రీకణ గావించి పన్నుల విధానమైన "దహ్‌శాలా"ను ప్రవేశపెట్టాడు. ఈ విధానం వలన లంచగొండితనము పెరిగింది. అక్బర్ యొక్క దహ్‌శాల విధానము యొక్క కీర్తి రాజా తోడర్ మల్కు చెందుతుంది. రాజా తోడర్ మల్, షేర్ షా సూరి కాలంలోనూ ఆర్థిక మంత్రిగా వుండేవాడు.

👉సంపద

అక్బర్ మరణించేనాటికి ఆయన ఖజానాలో దాదాపుగా నాలుగు కోట్ల బంగారు కాసులు ఉన్నాయి. ఆంగ్లచరిత్రకారుల అంచనా ప్రకారం మొదటి ప్రపంచయుద్ధానికి పూర్వం ధరల్లో లెక్కవేస్తే వాటి విలువ 20 కోట్ల బంగారు నవరసులని, 1945 నాటికి వాటి విలువ వెయ్యికోట్ల రూపాయలని తెలుగు చరిత్రకారుడు దిగవల్లి వేంకటశివరావు వ్రాశారు. ఈ డబ్బు కాక అక్బరు ఇష్టపడి సేకరించిన అమూల్యాభరణాలు లెక్కలేకుండా ఉండేవి.

నవరత్నాలు, అక్బర్ సభలో ఉన్న తొమ్మిది రత్నాలు

అబుల్ ఫజల్ అక్బర్ యొక్క ముస్లిం దేశాల ఆదేశాలను అమలుపరిచే అధికారి మరియు మూడు సంపుటిలలో అక్బర్ పాలన యొక్క అధికారికంగా చరిత్రను తెలిపే అక్బర్ నామ గ్రంథకర్త, మూడవ సంపుటి ఐన్-ఐ-అక్బరిగా ప్రసిద్ధి మరియు బైబిల్ యొక్క పర్షియన్ అనువాదం[16]. అక్బర్ సభలో కవి పండితుడు అయిన ఫైజీకి ఇతను తమ్ముడు.

ఫైజి అక్బర్ సభలో కవి పండితుడు. అతను అక్బర్ యొక్క చరిత్రకారుడు అయిన అబుల్ ఫజల్ తమ్ముడు. అతను పర్షియన్ బాషలో అందమైన కవిత్వాన్ని కూర్చాడు మరియు అతని సమకాలికుల అంచనాల ప్రకారం దాదాపుగా 100 కవిత్వ రచనలు చేసాడు. పర్షియా కవి నెజామి మాదిరిగా పంజ గంజ్ (ఐదు సాహిత్య బండాగారాలు) రచించాలని అనుకున్నాడు కానీ ఐదింటిలో మూడు రాసిన తరువాత మరణించాడు. ఈ దిశగా అతను నల్ ఉ దమన్ (నల-దమనకులు), మఖ్జనుల్ అద్వార్ మరియు బిల్కిస్ వ సల్మాన్ మొదలైన వాటిని రచించాడు.ఇవి వరసుగా నెజామి యొక్క లైలా వ మజ్నూఁ , మఖ్జన్ ఉల్-అసర్ మరియు షిరీన్ వ ఖుస్రౌ లకు అనుకరణలు. అక్బర్ అతనిలోని గొప్ప పండితుడిని గుర్తించి అతన్ని తన కుమారుడికి గురువుగా నియమించాడు మరియు అతని యొక్క అలంకార 'నవరత్నాలలో' స్థానం కల్పించాడు. అతను ఖురాన్ గురించి వ్యాఖ్యానం రాసాడు మరియు సంఖ్యాశాస్త్రం గురించిన సంస్కృత రచన అయిన లీలావతిని పర్షియన్ భాషలోకి అనువదించాడు. అతని తండ్రి ముబారక్ నాగోరి ఒక తత్వజ్ఞాని మరియు గ్రీకు సాహిత్య అలాగే ఇస్లాం వేదాంత పండితుడు.

మియా తాన్సేన్ అక్బర్ సభలో సంగీతం అందించేవాడు మరియు హిందుస్థానీ శాస్త్రీయ సంగీతంలో స్వరాలను కూర్చే గొప్ప సంగీత కళాకారులలో ఒక్కడిగా గుర్తించబడ్డాడు. అతను నమ్మసక్యంకాని కంఠధ్వనితో దీవించబడ్డాడు, మరియు అధిక సంఖ్యలో స్వరపరిచిన గీతాలు ప్రసిద్ధి, మరియు రబాబ్ (మధ్య ఆసియా మూలాలు కలిగినది)ను అభివృద్ధి చేసి దానికి గొప్ప ఖ్యాతిని తీసుకువచ్చిన వాయిద్యకారుడు.

బీర్బల్ : అక్బర్ పరిపాలనలో ఉన్న మొఘల్ సభలో ఒక గొప్ప పాలనా అధికారి (వజీర్-ఇ-ఆజం) మరియు బాగా నమ్మకస్తులైన వ్యక్తుల్లో ఒకడు. ఇతను అక్బర్ కాకుండా దీన్ ఎ ఇలాహిని నమ్మిన ఏకైక వ్యక్తి. అక్బర్ సభలో బీర్బల్ బాధ్యతలు ముఖ్యంగా సైన్యం మరియు పరిపాలన సంబంధమైనవే కానీ అతను చక్రవర్తికి చాలా దగ్గర స్నేహితుడు కూడా, చాలా మటుకు బీర్బల్ యొక్క చమత్కారం మరియు జ్ఞానం అంటే చక్రవర్తికి చాలా ఇష్టం, అందువలన తరచుగా వారిద్దరి మధ్య చమత్కారమైన మరియు హాస్యబరితమైన విషయ మార్పిడులు జరుగుతూ ఉండేవి. ఈ విషయ మార్పిడులు మరియు కథలు జానపదాలు మరియు పురాణ ఇతిహాసాల గొప్ప సంప్రదాయాలలో ఒక భాగం అయిపోయాయి.
రాజా తోడర్ మల్- అక్బర్ యొక్క సభలో ఆర్థిక మంత్రి స్థాయికి ఎదిగాడు. తోడర్ మల్ అక్బర్ యొక్క మొఘల్ సామ్రాజ్య ఆర్థిక వ్యవస్థ బాగోగులను చూసాడు. అతను పంజాబ్ లోని [ ఖత్రి సంఘం (లేదా కత్తరి/ఖత్త్రీ) సంఘం నుండి వచ్చాడు. తోడర్ మల్ షేర్ షా యొక్క ఉద్యోగంలో తన నిపుణతను అభివృద్ధి చేసుకున్నాడు.
రాజా మాన్ సింగ్ తరువాత కాలంలో జైపూర్గా పిలువబడిన అంబర్ రాష్ట్రానికి కచ్చ్వః రాజు. అతను అక్బర్ సైన్యంలో నమ్మదగిన సేనానాయకుడు. ఏది ఏమి అయినప్పటికీ అతను శ్రీ కృష్ణుడి భక్తుడు.

అబ్దుర్ రహీం ఖాన్-ఐ-ఖానా- అక్బర్ దర్బారులో ఒక కవి మరియు అతని సభలో ఉన్న నవరత్నాలు అని కూడా పిలువబడే ముఖ్యమైన తొమ్మిది మంత్రులలో (దివాన్) ఒకడు; అతను తన హిందీ ద్వంద్వాలకి మరియు జ్యోతిష్యశాస్త్రంపై రాసిన పుస్తకాలకి బాగా ప్రసిద్ధి[17]. అతని పేరు పెట్టిన ఖంఖన గ్రామం ఉత్తరపశ్చిమ భారతదేశంలోని పంజాబ్లో ఉన్న నవంషహ్ర్ రాష్ట్రంలో ఉంది.

ఫకీర్ అజియో-దిన్- (ఫకీర్ అనగా జ్ఞాని లేదా ఉర్దూలో సన్యాసి అని అర్ధం) అక్బర్ యొక్క ముఖ్య సలహాదారుల్లో ఒకరు మరియు అతని ఆంతరంగిక సమూహానికి చెందినవాడు. అక్బర్ అతని సలహాలను చాలా ఎక్కువగా గౌరవించేవాడు.

ముల్లా దో పియాజా- అక్బర్ యొక్క ముఖ్య సలహాదారుల్లో ఒకడు. అక్బర్ అతని సలహాలను చాలా ఎక్కువగా గౌరవించేవాడు మరియు తెలివితేటలకు పెట్టింది పేరైన అతనికి మొఘల్ సభ యొక్క తొమ్మిది రత్నాలు లేదా నవరత్నాలలో అతనికి కూడా స్థానం కల్పించాడు అతను ఎప్పుడూ బీర్బల్ కి గట్టి పోటీని ఇచ్చేవాడు కానీ చివరిలో ఎప్పుడూ ఓడిపోయేవాడు.