నన్నెచోడుడు :
12వ శతాబ్దానికి చెందిన నన్నెచోడుడు మొట్టమొదటి శివ కవి. నన్నయ, తిక్కనల మధ్య కాలమే శివకవి యుగము. శివ కవులకు శివతత్వమే కవితోద్దేశంగా ఉంటుంది. ఇతడు రచించిన "కుమార సంభవము" శివుని గొప్పతనాన్ని తెలియజేసే గొప్ప గ్రంధము. నన్నెచోడునికి పూర్వము "ప్రబంధ" శబ్ద ప్రయోగమును చేసినవారు లేరు. రాయల కాలాన పిలవబడిన ప్రబంధ లక్షణాను కుమార సంభవమునందు ఉండుట వలన కుమార సంభవమే మొట్టమొదటి ప్రబంధమని చెప్పవచ్చు. నన్నెచోడుడు అనగానే "జాను కవిత", "వస్తు కవిత" గుర్తుకొస్తాయి. ఆ రెండు పదాలను మొట్టమొదట పేర్కొన్నవాడు నన్నెచోడుడు. జాను అనేది చదును శబ్దానికి రూపాంతరం. చదును చదురునకు రూపాంతరం. "జాను తెనుగు" అంటే లోక వ్యవహారములోనున్న సర్వజన సుబోధమైన తెనుగు" అని చిలుకూరి నారాయణరావు గారు అభిప్రాయపడ్డారు.